Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Βλέπει Κούλογλου ο κ. Πρόεδρος;

Φαντάσου τώρα να είσαι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο κ. Hans-Gert Poettering, και να σου έρχεται επιστολή από κάτι καμένους ευρωβουλευτές της Ελλάδας που σου ζητά να πάρεις θέση για το ότι η διοίκηση της ΕΡΤ αποφάσισε να μην ανανεώσει τη σύμβαση του Στέλιου Κούλογλου. Τι έχει σειρά; Να του ζητήσουν να πάρει θέση για το ποιον θα στείλουμε του χρόνου στη Eurovision; Για το ποιος θα παρουσιάζει την Αθλητική Κυριακή; Τι ώρα θα μεταδίδεται η επανάληψη του Lost; Θα του στέλνουν κάθε εβδομάδα και τη Ραδιοτηλεόραση, να είναι ο άνθρωπος ενήμερος;

Πουλήθηκε ο ΟΤΕ - να ξαναϊδρυθεί το ΕΑΜ!


Η πώληση του ΟΤΕ είναι μια κατεξοχήν πολιτική επιλογή, που προκύπτει ως υλοποίηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής αντίληψης. Είναι μια πολιτική θεωρία και μια πολιτική επιλογή που μπορεί να προκαλέσει πολλές συζητήσεις, για τις σύγχρονες πολιτικές αντιλήψεις και τις πολιτικές επιλογές που προκύπτουν από αυτές.
Η επιχειρηματολογία και των δύο (ή περισσότερων) πλευρών επί του θέματος θα μπορούσε να είναι ό,τι πιο συναρπαστικό έχει συμβεί στο δημόσιο διάλογο.
Ωστόσο:
όταν το βασικό επιχείρημα της πλευράς των αντίθετων με την πώληση του ΟΤΕ περιορίζεται σε παραλληλισμό ενός τηλεπικοινωνιακού κολοσσού με τους Ναζί, οποιαδήποτε παραπλεύρως επιχειρήματα εξαφανίζονται.
Κι όμως, αυτό που σε άλλες περιπτώσεις θα ήταν ένα κακόγουστο σκετσάκι των ΑΜΑΝ, τώρα είναι κοινός τόπος - στις αφίσες των απεργών, στα σκίτσα των εφημερίδων, σε κάτι γελοία σχόλια στα παράθυρα - στο (υπέροχο) ασπρόμαυρο σκετσάκι του Μάκη, που έβαλε την Κιμ να λέει κάτι αρλούμπες στα γερμανικά, μπροστά στο κτίριο του ΟΤΕ.
Θα μπορούσα να συνεχίσω και να εξηγώ γιατί αυτή είναι η πιο ισχυρή απόδειξη του πόσο ηλίθιοι είμαστε και πόσο δεν έχουμε ίχνος πολιτικής κουλτούρας, αλλά το μόνο που θα καταφέρω είναι να τροφοδοτώ το θυμό μου. Θα έπαιρνα τα βουνά, αλλά θα πέσω πάνω στους αντάρτες της ΟΜΕ-ΟΤΕ και φοβάμαι.

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

Τα μεταξωτά επικοινωνιακά βρακιά, θέλουν και επιδέξιους κώλους (Τουλαχιστον να ξερεις ποιας χωρας σημαια καις)

Σκέψη 1η: Έστω ότι σε μια άλλη ευρωπαϊκή πόλη καίνε τη σημαία μας έχοντας ζωγραφίσει μάλιστα επάνω της τον αγκυλωτό σταυρό. Το σκάνδαλο! Η πρόκληση! Τα διαβήματα διαμαρτυρίας! Οι αναλύσεις για τις διεθνείς συνομωσίες κατά της χώρας μας! Και η οργή, που θα ακολουθούσε μόλις ακούγαμε τη δικαιολογία ότι μπέρδεψαν κατά λάθος τη σημαία μας με μιας άλλης χώρας, την οποία ήθελαν συμβολικά να τιμωρήσουν. 
Σκέψη 2η: Αν οι αρχισυνδικαλιστές του ΟΤΕ δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη σημαία του Βελγίου από τη σημαία της Γερμανίας, τότε αισθάνομαι πιο ασφαλής που ο ΟΤΕ πουλήθηκε. Με τους Γερμανούς έχεις και μια ελπίδα. Με τους αγράμματους δημοσίους υπαλλήλους δεν έχεις καμμία.
Σκέψη 3η: Τώρα εξηγείται γιατί στην Ελλάδα το έτος ευρυζωνικότητας πήγε άκλαυτο.
Σκέψη 4η: Αν στελεχώσουν με τέτοια σαϊνια και τους Πυρηνικούς σταθμούς, τότε ας ετοιμαζόμαστε από τώρα να τρώμε φωσφοριζέ τροφές, λόγω διαρροής ραδιενέργειας.
Σκέψη 5η: Εν τω μεταξύ, κάποιοι Βέλγοι αναρωτιούνται ακόμα τι μας έκαναν.